ഗണപതിയുടെ ജനനം

‘ഗണേശൻ’ എന്ന ആന ദൈവത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത് ദൈവികതയുടെ ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ രൂപങ്ങളിലൊന്നാണ് – തടസ്സങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യുന്നതും ഭാഗ്യത്തിന്റെ മൂർത്തീഭാവവുമാണ്. ഗണേശൻ സാർവത്രിക മാതാപിതാക്കളായ ശിവന്റെയും പാർവതിയുടെയും (ശക്തി) മകനായും സ്കന്ദന്റെ സഹോദരനായും കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

പാർവ്വതി തന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് മഞ്ഞൾ (കുളിക്കാൻ നേരം ശരീരത്തിൽ പുരട്ടിയിരുന്ന മഞ്ഞൾ) എടുത്ത് അതിൽ ജീവൻ ശ്വസിച്ചാണ് ഗണേശനെ സൃഷ്ടിച്ചത്. ഗണേശനെ തന്റെ വിശ്വസ്ത മകനായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു. വീടിന്റെ കാവൽക്കാരനായി ഗണേശനെ ചുമതലപ്പെടുത്തി എന്നാണ് ഐതിഹ്യം.

ഒരു ദിവസം കുളിക്കാൻ പോയ നേരത്ത് പാർവതി വാതിൽക്കൽ ഗണപതിയെ കാവൽ നിർത്തി. ആര് വന്നാലും അകത്തേക്ക് കടത്തിവിടരുതെന്ന് നിർദ്ദേശം നൽകി. ഈ സമയം അവിടെയെത്തിയ ശിവനെ അകത്തേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ ഗണേശൻ തടഞ്ഞു. അമ്മക്ക് കൊടുത്ത വാക്ക് പാലിച്ച കുട്ടി, ശിവനെ സ്വന്തം വീട്ടിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കാൻ വിസമ്മതിച്ചു. അപരിചിതനായ കുട്ടിയാൽ അപമാനിക്കപ്പെട്ട ശിവൻ തന്റെ ഭൂതഗണ പരിചാരകരെ അയച്ച് കുട്ടിയെ ഭയപ്പെടുത്താനും സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് പ്രവേശനം നേടാനും ശ്രമിച്ചു. എന്നാൽ ഭൂതഗണങ്ങളെയെല്ലാം ഗണേശൻ യുദ്ധത്തിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് തോൽപിച്ചു. ഗണേശനെതിരെ യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ശിവൻ പല ദൈവങ്ങളെയും അയച്ചെങ്കിലും അവരെല്ലാം പരാജയപ്പെട്ടു. ദേവിയുടെ തന്നെ പുത്രനായ ഗണപതിക്ക് അത്തരമൊരു ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നു. ഇത് ശിവനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തി. ഇത് ഒരു സാധാരണ ആൺകുട്ടിയല്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോൾ, ശിവൻ അവനോട് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു, ശിവന്റെ ദിവ്യ ക്രോധത്തിൽ ഗണേശന്റെ തല വെട്ടി, തൽക്ഷണം അവനെ കൊന്നു.

ഇതറിഞ്ഞ പാർവതി രോഷാകുലയായി, സൃഷ്ടിയെ മുഴുവൻ നശിപ്പിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. സ്രഷ്ടാവായ ബ്രഹ്മാവ് അവിടെയെത്തി ദേവിയുടെ കഠിനമായ തീരുമാനം മാറ്റണമെന്നും ശാന്തയാകാനും അപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ രണ്ട് നിബന്ധനകൾ പാലിച്ചാൽ മാത്രം തന്റെ തീരുമാനത്തിൽ നിന്ന് പിന്മാറാമെന്ന് പാർവ്വതി പറഞ്ഞു, ഒന്ന്, ഗണപതിയെ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരണം. രണ്ട്, മറ്റെല്ലാ ദൈവങ്ങൾക്കും മുമ്പായി ഗണേശനെ എപ്പോഴും ആരാധിക്കണം.

അപ്പോഴേക്കും കോപം തണുക്കുകയും തന്റെ തെറ്റ് മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്ത ശിവൻ പാർവതിയുടെ നിബന്ധനകൾ അംഗീകരിച്ചു. താൻ കടക്കുന്ന ആദ്യത്തെ ജീവിയുടെ തല വടക്കോട്ട് ദർശനമായി കിടക്കുന്നതിന്റെ തല തിരികെ കൊണ്ടുവരാൻ ആജ്ഞാപിച്ച് ശിവൻ ബ്രഹ്മാവിനെ അയച്ചു. ശക്തനിൽ ശക്തനായ ആനയുടെ തലയുമായി ബ്രഹ്മാവ് മടങ്ങി വന്നു. അത് ശിവൻ ഗണേശന്റെ ശരീരത്തിൽ വച്ചു. അവനിൽ പുതുജീവൻ ഉണ്ടായി. ശിവൻ, ഗണേശനെ തന്റെ സ്വന്തം മകനായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും, ദേവന്മാരിൽ അഗ്രഗണ്യൻ, എല്ലാ ഗണങ്ങളുടെയും (ജീവികളുടെ വർഗ്ഗങ്ങൾ) ‘ഗണപതി ‘എന്ന പദവി നൽകുകയും ചെയ്തു.

ഗണേശ സൃഷ്ടിയുടെ അർത്ഥം

ആദിപരാശക്തിയുടെ (പരമോന്നത ഊർജ്ജം) ഒരു രൂപമാണ് പാർവതി. മനുഷ്യശരീരത്തിൽ, അവൾ കുണ്ഡലിനി ശക്തിയായി മൂലാധാര ചക്രത്തിൽ വസിക്കുന്നു. നമ്മെ ബന്ധിക്കുന്ന മാലിന്യങ്ങളെ അകറ്റി നാം നമ്മെത്തന്നെ ശുദ്ധീകരിക്കുമ്പോൾ, ഭഗവാൻ സ്വയമേവ വരുന്നു എന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത്. അതുകൊണ്ടാണ് പാർവ്വതി കുളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ പരമേശ്വരനായ ശിവൻ അറിയാതെ വന്നത്.

വാതിലിനു കാവലിരിക്കാൻ പാർവതി ആദ്യം അയച്ച ശിവന്റെ വാഹനമായ നന്ദി, ദൈവിക സ്വഭാവത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. നന്ദി ശിവനോടുള്ള ഭക്തിയാണ്, അവന്റെ ഓരോ ചിന്തയും ശിവനിലേക്ക് നയിക്കപ്പെടുന്നു, കൂടാതെ ഭഗവാനെ എളുപ്പത്തിൽ തിരിച്ചറിയാൻ അവനു കഴിയും. ദേവിയുടെ (കുണ്ഡലിനി ശക്തിയുടെ) വാസസ്ഥലത്തേക്ക് പ്രവേശനം നേടുന്നത് ആത്മീയ അഭിലാഷത്തിന്റെ മനോഭാവമാണെന്നാണ് ഇത് കാണിക്കുന്നത്. ദേവി മാത്രം നൽകുന്ന ആത്മീയ നേട്ടത്തിന്റെ പരമോന്നത സമ്പത്തിന് യോഗ്യത നേടുന്നതിന് മുമ്പ് ഒരാൾ ആദ്യം ഭക്തന്റെ ഈ മനോഭാവം വികസിപ്പിക്കണം.

നന്ദി ശിവനെ പ്രവേശിക്കാൻ അനുവദിച്ചതിന് ശേഷം, പാർവതി സ്വന്തം ശരീരത്തിൽ പുരട്ടിയിരുന്ന മഞ്ഞൾ എടുത്ത് ഗണപതിയെ സൃഷ്ടിച്ചു. കുണ്ഡലിനി വസിക്കുന്ന മൂലാധാര ചക്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നിറമാണ് മഞ്ഞ. ഈ ചക്രം കാക്കുന്ന ദേവനാണ് ഗണപതി. പക്വതയില്ലാത്ത മനസ്സുകളിൽ നിന്ന് ദൈവിക രഹസ്യം സംരക്ഷിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു കവചമായി ഭൂമിയിലെ അവബോധത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന ഗണേശനെ സൃഷ്ടിക്കേണ്ടത് ദേവിക്ക് ആവശ്യമായിരുന്നു. ഈ അവബോധം ലോകവസ്തുക്കളിൽ നിന്ന് അകന്ന്, നന്ദിയുടേത് പോലെ ദൈവത്തിലേക്ക് തിരിയാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ്, മഹത്തായ രഹസ്യം വെളിപ്പെടുന്നത്.

ശിവനാണ് ഭഗവാനും പരമ ഗുരുവും. ഇവിടെ ഗണേശൻ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത് അഹംഭാവം നിറഞ്ഞ ജീവയെയാണ്. ഭഗവാൻ വരുമ്പോൾ, അഹംഭാവത്തിന്റെ ഇരുണ്ട മേഘത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന ജീവൻ സാധാരണയായി ശിവനെ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല, അതുകൊണ്ട്, അഹന്തയുടെ ശിരസ്സ് വെട്ടിമാറ്റേണ്ടത് ഗുരുവിന്റെ രൂപത്തിലുള്ള ഭഗവാന്റെ കടമയാണ്. അഹംഭാവം നശിക്കുമ്പോൾ, വിമോചിതനായ ജീവന് അതിന്റെ താൽക്കാലിക ഭൗതികവാഹനമായ ശരീരത്തോടുള്ള താൽപര്യം നഷ്ടപ്പെടുകയും പരമാത്മാവിൽ ലയിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു എന്നാണ് ഇവിടെ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.

ഭൗതിക ലോകത്തെ ദേവിയാണ് ഇവിടെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നത്. ഈ ശാശ്വതവും മാറ്റമില്ലാത്തതുമായ സൃഷ്ടി ദേവിയുടെ ഒരു രൂപമാണ്, ഇത് ശരീരത്തിൻ്റേതാണ്. മാറ്റമില്ലാത്തത് ശിവനാണ്, അത് ആത്മാവിൻ്റെതാണ്. അഹംഭാവം നശിക്കുമ്പോൾ, അഹന്തയെ ആശ്രയിച്ച് നിലനിൽക്കുന്ന ബാഹ്യലോകവും അതോടൊപ്പം അപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു. ദേവിയുടെ ഭാവമായ ഈ ലോകരഹസ്യങ്ങൾ അറിയണമെങ്കിൽ ആദ്യം ഗണപതിയുടെ അനുഗ്രഹം ലഭിക്കണമെന്നാണ് പറയപ്പെടുന്നത്.

ശിവൻ ഗണേശന് ജീവൻ പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും തലയ്ക്ക് പകരം ആനയുടെ തല സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് അർത്ഥമാക്കുന്നത്, നമുക്ക് ശരീരം വിടുന്നതിന് മുമ്പ്, ഭഗവാൻ ആദ്യം നമ്മുടെ ചെറിയ അഹന്തയെ, സാർവത്രിക അഹംഭാവം ഉപയോഗിച്ച് മാറ്റിസ്ഥാപിക്കുന്നു എന്നാണ്. ഇതിനർത്ഥം നമ്മൾ കൂടുതൽ അഹംഭാവമുള്ളവരാകുമെന്നല്ല. മറിച്ച്, സാർവത്രികമായ സ്വയം തിരിച്ചറിവ് ഉണ്ടാകുന്നു.

ഗണങ്ങളുടെ മേൽ ആധിപത്യം ഗണപതിക്ക് നൽകിയിരിക്കുന്നു, ഇത് പ്രാണികൾ, മൃഗങ്ങൾ, മനുഷ്യർ തുടങ്ങി സൂക്ഷ്മവും ആകാശ ജീവികളും വരെയുള്ള എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളെയും സൂചിപ്പിക്കുന്ന ഒരു പൊതു പദമാണ്. ഈ വിവിധ ജീവികൾ എല്ലാം സൃഷ്ടിയുടെ സംഭാവനയാണ്. കൊടുങ്കാറ്റ്, ഭൂകമ്പം തുടങ്ങിയ പ്രകൃതിശക്തികൾ മുതൽ തീയും വെള്ളവും പോലുള്ള മൂലക ഗുണങ്ങൾ വരെയുണ്ട്. അതിനാൽ, ഓരോ ഗണങ്ങളുടെയും അനുഗ്രഹം ലഭിക്കുന്നതിന് പകരം, അവരുടെ ഭഗവാനായ ശ്രീ ഗണപതിയെ വണങ്ങിയാൽ മതിയാകും. ഗണപതിയുടെ അനുഗ്രഹം സ്വീകരിക്കുന്നതിലൂടെ നമുക്ക് എല്ലാവരുടെയും അനുഗ്രഹം ലഭിക്കുന്നു. അത് സാധ്യമായ എല്ലാ പ്രതിബന്ധങ്ങളെയും നീക്കം ചെയ്യുകയും നമ്മുടെ ഉദ്യമങ്ങളെ വിജയിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതാണ് ഗണപതിയുടെ മഹത്വം!